Karanlıkta Buldum Seni & Gölgedeki Işığım - A. Meredith Walters (Kitap Yorumu)

Kitap Adı : Karanlıkta Buldum Seni

Yazarı : A. Meredith Walters

Yayınevi : GO! Kitap

Sayfa Sayısı : 456

Ait Olduğu Seri : Find You In The Dark #1

Kitap Adı : Gölgedeki Işığım

Yazarı : A. Meredith Walters

Yayınevi : GO! Kitap

Sayfa Sayısı : 424

Ait Olduğu Seri : Find You In The Dark #2






Karanlıkta Buldum Seni :

“Sen beni karanlıkta buldun ve kendimden kurtardın. Seni sonsuza dek seveceğim.”

Maggie Young, kendi deyimiyle, küçük bir kasabada, süper not ortalaması ve sıradan okul aktiviteleriyle yaşayıp giden sıradan bir kızdır. Normal bir ailesi, normal bir okulu, normal arkadaşları, kısacası normal bir hayatı vardır. On sekiz yaşına girmek için gün sayan Maggie, artık sıra dışı bir şeyler yaşamak, tutkuyla sevebileceği bir şeylere sahip olmak ister. VE KADER KARŞISINA CLAYTON REED’İ ÇIKARTIR…
Clayton Reed. Kasabadaki yeni çocuk. Kimseye yüz vermeyen gizemli yakışıklı. Geçmişinden kaçıp sığındığı bu küçük kasabada, her şeyden ve herkesten uzak durmaya kararlı. MAGGIE HARİÇ…
Herkesten köşe bucak kaçan Clayton, dış dünyayla arasına kalın duvarlar örse de Maggie o duvarların ardında neler olup bittiğini öğrenmeye kararlıdır. Çünkü tanıdığı hiç kimseye benzemeyen bu gizemli yabancıya deliler gibi âşık olmuştur. Ama o duvarların ardında yaşananlar Maggie’nin tahmin edebileceğinden çok daha korkunçtur. Clayton çok geçmeden adeta bir kelebek gibi Maggie’nin ışığına kapılıp özgürleştiğini sanır, Maggie ise Clayton’ın karanlığına hapsolur. Gün geçtikçe büyüyen bu karanlık, ikisini de yavaş yavaş yutarken onlar aşklarının her şeyin üstesinden geleceğine inanmaya devam eder. Çünkü delice bir aşktır onlarınki. Ya da belki sadece delilik…
New York Times çok satan yazarı A. Meredith Walters’tan kırık bir “ilk aşk” hikâyesi...

Gölgedeki Işığım :

Gölgeler karanlıktan ibaret değildir. Yeter ki ışığı ara. 

Hayatına devam etmeni istiyorum. Yanında olamamak beni mahvetse de yaşamını istiyorum. Bütün bunların sonunda bir ihtimal olduğunu söyleyerek umut bile veremem sana. Çünkü umutlarını tekrar boşa çıkarmayı istemiyorum... Sen beni karanlıkta buldun ve kendimden kurtardın. Nasıl bir insan olmak gösterdin, ben de şimdi o insan olmak için çabalıyorum. 

Seni sonsuza dek seveceğim. Daima...
Clay 

Clay'i bir daha asla göremeyeceğini düşünen Maggie kalbinin dağılan parçalarını toplayıp hayatına kaldığı yerden devam etmeye çalışır. Çünkü Clay böyle istemiştir. 
Tedavi gördüğü klinikte, Clay'in Maggie'yi düşünmeden geçirdiği bir tek gün bile yoktur. Yavaş yavaş iyileşse de, kalbi hala onu kurtarmaya çalışan kıza aittir. 
Ani bir trajedi onları tekrar bir araya getirdiğinde Maggie ile Clay için hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Ama değişmeyen bir şey varsa o da birbirlerine duydukları o büyülü aşktır. Bir de karanlığı, o hep istedikleri mutlu sona dönüştürebileceklerine dair besledikleri umut...

Herkese merhaba! Yine uzun bir ara verdikten sonra yeni bir yorum girmenin mutluluğu üzerimde. İnanın bana bu yorumunu ben yazalı haftalar oluyor. Defterde bekliyordu yorum, bilgisayar başına geçip de yazamadım resmen. 

Karanlıkta Buldum Seni & Gölgedeki Işığım'ın yorumunu birlikte girmek istedim. İki tane de novellası var serinin. Birini okudum onun da minnacık bir yorumu bu yorum içinde olacak.

Neden iki kitabın yorumunu birlikte girmek istedim? Çünkü iki kitap bir bütün bana kalırsa. Yani tabi ki öyle bu bir seri sonuçta diyeceksiniz ama o anlamda söylemiyorum. Tek başına değerlendirmek haksızlık geldi bana kitapları. Çünkü öyle değerlendirirsem kitaplara daha düşük puan verirdim muhtemelen.

Kısaca konudan bahsedeyim; 

Maggie, bir kasabada yaşayan, mutlu bir ailesi çok sevdiği arkadaşları olan, derslerinde başarılı normal bir kızdır. Fakat hayatının sıradanlığı ve monotonluğu onu boğuyordur. Bir gün okullarına Clay diye bir çocuk gelir. Maggie ve Clay'in tanışması bir kavga ile olur. İkili sonrasında arkadaş olur fakat Clay'in kendine sakladığı çok ciddi problemleri vardır. Spoiler olmayacağı için söylüyorum, ikilimiz arkadaşlıktan sonra sevgililiğe geçiş yapar. Fakat Clay'in problemleri ikilimizi ciddi sorunlara boğar.

Ancak bu kadar özet geçebildim. :D İlk kitapta Clay'in problemleri yüzünden yaşadığı dengesizlikleri okuyoruz. İlk kitapta Maggie tam bir salak (kusura bakmayın). Kavga et, kırıl, çocuk gelip senden bir özür dileyince hemen barış. Tamam hadi barıştın diyelim fakat sorunları bu kadar mı göz ardı eder bir insan ya? 

Clay'e kızamadım maalesef çünkü onun yaşadığı şeylerin kolay olmadığını anlıyoruz ve ister istemez içte bir sempati oluşuyor. Fakat Maggie'nin salaklıklarından gına geldi ilk kitapta.

İkinci kitapta; Clay'in dengesizliklerini kontrol altına almaya çalışmasını okuyoruz. Çoğu zaman haline üzüldüm çünkü gerçekten çabalıyordu çocuk. Maggie ikinci kitapta daha bilinçli, bu sefer sorunları hasır altı etmeden iletişim kurarak çözmeye çalışması iyiydi. 

"Affet. Küçücük bir kelime. Sadece beş harf. Ama dünyanın bütün yükünü taşıyor. Hayatım boyunca en çok istediğim şeyle aramda duran beş harf. Hatasız kul olmaz derler. Demesi kolay. İnsanoğlu konuşmaya başladı başlayalı söylemesi zor, kabul etmesi daha da zor olan başka bir kelime daha olmamıştır. Ama ihtiyacım vardı. Tüm benliğimle hasrettim affedilmeye..."

İlk kitap sadece Maggie'nin ağzındandı, ikinci kitap her ikisinin de ağzındandı. Bu iyi olmuş çünkü ikinci kitapta Clay'in duygu ve düşüncelerini okumamız önemliydi bana göre. Yazarın dili basit, anlaşılabilir ve akıcıydı. Bazı yerlerde çok fazla tekrara düşmüş ne yazık ki. Go'nun çevirisi de fena değildi bence. Ayrıca Go'nun o mıknatıslı tasarımı evet bakınca çok tatlı ama okurken tam bir işkence. Çok çabuk yıpranıyor okurken, sevemedim pek. 

"Seni gerçekten özledim. Seninle konuşamamak, nasıl olduğunu bilememek beni öldürüyordu. Nasıl olduğunu sorabilmek istiyorum. Hala ilaçlarını alıp almadığını, terapinin işe yarayıp yaramadığını.Tedavide olduğun zamanları öğrenmek istiyorum. Milyonlarca soru sormak istiyorum sana, ama dürüst olmak gerekirse, sormaktan korkuyorum. Sanırım cevapların hoşuma gitmemesinden çekiniyorum. Sana destek olmuyormuşum gibi geliyordur büyük ihtimalle ama nasıl hissettiğimi bilmeni istedim."

Maggie'nin arkadaşları Rachel ve Daniel'ın hikayesi kitaplarda havada kalmıştı.Yazar onlar için de bir novella yazmış. Açıkçası bana zorlama geldi bu novella. Yani Karanlıkta Buldum Seni'deki bazı olaylara oturtabilmek için fazla zorlamış gibi geldi bana. Clay ve Maggie vardı yine bol bol. Sanki kendi kitaplarında az okumuşuz gibi bir de burada ilişkilerinin dengesizliklerini okuduk bu kitapta da. Daha çok Daniel ve Rachel'a odaklanmasını isterdim. Yine de fena değildi. Aslında Go iki tane novellayı da çevirip tek kitap olarak yayınlasa hoş olur bence.

Kısacası hüzünlü ve bazen tekrara kaydığı için sıkıcı tarafları da olsa kendini okutan, güzel bir ilk aşk romanıydı. Boş vaktiniz varsa okunabilecek bir seri.